دستگاه های خشک کن در صنعت آجر

آجر ها پس از ایجاد باید خشک شود که این خشک شدن به روش های گوناگون قابل انجام است.به طور کلی برای خشک شدن آجر ۳ آیتم مهم را باید در نظر داشت : دما ، طوبت و فشار
دما : دما یکی از فاکتورهای مهم در خشک شدن آجر می باشد.این گرما در دستگاه های خشک کن باید به آهستگی افزایش یابد.
میزان گرمای خشک کن ها توسط ترمومتر و یا دماسنج قابل کنترل است.

رطوبت : منظور از رطوبت، میزان از دست دادن رطوبت از قطعات تولید شده در داخل دستگاه خشک کن می باشد.
جهت خارج کردن رطوبت در دستگاه ها نباید گرما را افزایش داد، باید با استفاده از سیرکولاسیون مناسب که در داخل خشک کن ها می باشد سرعت خروج رطوبت را افزایش داد.
در از دست دادن رطوبت هر چه ضخامت آجر بیشتر باشد احتمال ترک در قطعه، به دلیل ایجاد اختلاف در سرعت خروج رطوبت بیشتر خواهد شد.
فشار : سومین فاکتور مهم در این پروسه فشار است.
منظور از فشار، میزان تراکم ذرات هوای گرم که سبب افزایش یا کاهش سرعت خشک شدن آجر می گردد.

خشک کن های رایج و قابل استفاده در صنعت آجر بیشتر خشک کن های اتاقکی یا تونلی می باشند و این که از کدام خشک کن استفاده نمایند وابسته به طراحی کارخانه می باشد که دارای تفاوت هایی می باشد.
در خشک کن ها یکی از موارد مهم، کنترل فشار کانال هوای گرم می باشد که در اثر افزایش آن قطعه ترک خواهد خورد و پس از کنترل فشار ،کاهش رطوبت دستگاه مهم خواهد بود.در دستگاه ها بین گرما و رطوبت ارتباطی مستقیم وجود دارد و باید میزان هوای ورودی گرم و رطوبت خارج شده برابری نماید.
مقایسه کوره های اتاقکی با کوره های تونلی در زیر قابل مشاهده می باشد :
جهت ساخت کوره اتاقکی در ابتدا نیاز به هزینه زیادی نمی باشد ولی قیمت اولیه کوره تونلی جهت ایجاد، بسیار گران خواهد بود.
کوره اتاقکی در هنگام پخت، انرژی زیادی مصرف خواهد کرد ولی در کوره تونلی، مصرف انرژی بهینه خواهد بود.
کوره اتاقکی سیستم به صورت دستی قابل کنترل است ولی کوره تونلی کنترل آن به صورت اتوماتیک انجام می پذیرد.
مورد آخر که در این قسمت باید به آن اشاره نمود، در کوره اتاقکی امکان خاموش کردن کوره وجود دارد ولی در کوره تونلی تا حد امکان نباید این کوره ها خاموش گردد.

 دستگاه های خشک کن اتاقکی  دستگاه های خشک کن تونلی