مقاوم سازی سازه های آجری
ساخت و ساز بناهای آجری به طور گسترده ای توسعه یافته است، و به کارگیری مصالح آجری برای ساخت مسکن بیش از ۳۰ درصد جمعیت جهان، بر کسی پوشیده نیست.
با وجود اینکه ساختمان های آجری بر اساس عمر طولانی خود بسیار بادوام و زیبا هستند، اما با این حال تجربه های حاصل از زلزله ها، انواع شکست و تخریب، مانند ترک خوردگی های شدید، تخریب جزیی دیوارها، آسیب اتصالات و گوشه ها و جدا شدن دیوارها از هم بوده است. در واقع ساختمان های آجری معمولا در برابر زلزله دارای ضعف هایی می باشند. لذا با در نظر گرفتن اینکه سازه های آجری پایداری لازم در برابر زلزله را ندارند، برای ساخت و ساز بهتر و جلوگیری از تخریب در مقابل زلزله، می بایست تقویت شوند. در این مقاله روش بررسی آسیب پذیری لرزه ای بناهای آجری و روش های اجرایی به منظور رفع انواع ضعف های آن ها مورد بررسی قرار می گیرد.
استحکام و مقاوم سازی سازه های آجری، باید در برنامه ریزی و سیاست گذاری های کلان مسئولان اجرایی، از اولویتی ویژه برخوردار باشد.
برای مقاوم سازی بناهای آجری روش های متعددی وجود دارد؛ روش های مقاوم سازی ذکر شده در زیر، در واقع متداول ترین روش های مقاوم سازی محسوب می شوند. برخی از روش های متداول در مقاوم سازی بناهای آجری عبارتند از: مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمان ها با استفاده از FRP، مقاوم سازی سازه ها و ساختمان ها با استفاده از ژاکت فولادی، مقاوم سازی سازه ها و ساختمان ها با استفاده از ژاکت بتنی، مقاوم سازی سازه ها با استفاده از میراگرها و جداساز لرزه ای، مقاوم سازی ساختمان ها با استفاده از اضافه کردن باد بند، مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمان های آجری با استفاده از روش های ترکیبی.
بهبود عملکرد سازه های آجری
مقاوم سازی و بهبود عملکرد سازه های آجری، معمولا با افزایش مقاومت و یا شکل پذیری دیوارها و انسجام بخشی از کل ساختمان صورت می گیرد. وزن زیاد، ضعف مقاومتی ملات ها، کمبود نسبی دیوارهای بنایی (تراکم کم) و وجود بازشوهاي بزرگ و نامنظم، باعث ضعف مقاومتی سازه های اجری شده، و ساختمان با وجود انسجام کافی، ممکن است قابلیت عملکردی مورد نظر را نداشته باشد.
برخی از ساختمان هایی که به هر دلیلی عکس العملشان در مقابل زلزله های احتمالی نامناسب، آسیب پذیر و بد اجرا شده باشد یا درجاتی از آسیب پذیری در بخش سازه و پی داشته باشد، باید نسبت به مقاوم ساختن آن ها، اقدامات لازم انجام شود. در گام اول می بایست رفتار ساختمان ها و سازه های آجری ارزیابی شود و تشخیص داده شود که کدام بخش از آن ها در مقابل زلزله حساس بوده و نامناسب عمل می کند.
مهندسان و متخصصان حاذق در حوزه ی ساخت و ساز بناهای آجری، در زمینه مقاوم سازی ساختمان های بنایی مطالعات بی شماری انجام داده اند و راهکارهای زیر را برای حفظ مقاومت ساختمان های اجری ارائه داده اند:
مقاوم سازی با استفاده از کامپوزیت های FRP
مهار دیوارهای سازه ای، غیر سازه ای و نما
مقاوم سازی و تقویت بازشوهای بزرگ
مهار شکست برشی به وسیله کمرکش
تقویت اتصال دیوار به سقف و پی
ایجاد پشت بند و هسته مقاوم
یکپارچه سازی سقف و دیوار
تقویت کلاف و اتصالات
اجرای دیوار برشی به موازات دیوار آجری، جهت کنترل تغییر مکان ساختمان
مقاوم سازی با استفاده از میل گردهای قائم و پس تنیده دیوار
مهار شکست و برش به کمک میل گردهای افقی
مقاوم سازی به وسیله تسلیح دیوار و شاتکریت پیرامونی
مقاوم سازی به وسیله تزریق رزین اپوکسی و هاردنر
مقاوم سازی و آب بندی به وسیله تزریق پلی اورتان
تقویت پی دیوارهای روکش شده (شاتکریت شده)